گرچه شرایط آموزش در مدارس ما بر اساس نظریه های جدید یادگیری مهیا نیست ولی باید توجه داشت که با علم به سطح آگاهی دانش آموزان ، انگیزه ها و شرایط جدید جامعه، تأکید روی روشهای قدیمی تدریس و استفاده ی محض از روشهای سنتی نیز مؤثر نیست.
این سخن به معنای این است که دانش آموزان امروزی را نمی توان با شیوه های قدیمی تدریس به صورت منفعل در کلاس نشاند و برای آنان مفاهیم ریاضی را تدریس کرد، تجربه و تحقیق نشان داده است که یادگیری دراین روش سطحی بوده و قابل اعتماد نیست.
چیزی که یادگیری را لذت بخش می کند پیوند مفاهیم جدید با دانسته های قبلی است. تنها دراین صورت است که دانسته های جدید زنجیر وار به دانسته های قدیم اضافه می شوند و ایده های جدیدی را در ذهن دانش آموزان به وجود می آورند، اگر دانش آموز در کلاس و در هنگام آموزش حضور مؤثر نداشته باشد مفاهیم درسی را بصورت مفاهیمی جدا از هم در ذهن خود جای می دهد که این مفاهیم چون به صورت منفک قرار گرفته شده اند به همان سرعت از ذهن پاک می شوند و ما با دانش آموزان زیادی روبرو هستیم که در امتحانات از مفاهیمی که در کلاس و موقع تدریس در ذهن خود جای داده بودند به هیچ وجه نمی توانند استفاده کنند.
ولی اگر مفاهیم جدید با دانسته های قبلی پیوند بخورند در موقعیت های مختلف از جمله حل سؤال و مسأله به صورت یک حلقه دانسته ها به کمک دانش آموز می آیند و دانش آموز در شرایط مختلف قادر با پاسخگویی به سؤالات است.
البته همه دبیران ریاضی براین عقیده اند که مطالب ریاضی مانند زنجیر به هم مربوط هستند اما در تدریس برخی از دبیران کمتر به این نکته توجه دارند و برای تدریس یک مفهوم پیش نیازهای آن مفهوم را در نزد دانش آموز دانسته فرض می کنند.
درنظریه های جدید یادگیری تعریف یادگیری تولید دانش مورد نظر توسط دانش آموز است نه ارائه آن توسط معلم به صورت یک طرفه.
کتب ریاضی با این هدف فعالیت ها را در خود گنجانده اند، هدف اصلی فعالیت کشف مفهوم جدید توسط خود دانش آموزان است. بهترین شرایط ایجاد این موقعیت کار در گروه های کوچک دانش آموزی است البته فعالیت هایی که جنبه خلاقیت دارند بهتر است به صورت فردی حل شوند.
هنگامی که دانش آموزان مشغول حل فعالیت هستند با پاسخ به سؤالات هدایت شده باید با استفاده از دانسته های قدیم خود دانش جدید را تولید کرده و در حقیقت مفهوم جدید را به مفاهیم موجود در ذهن خود پیوند بزنند.
بعنوان مثال وقتی در یک فعالیت می خواهیم دانش آموزان قاعده ی تقسیم اعداد توان دار با پایه های مساوی را کشف کنند، آنها دانسته هایی از قبیل (مفهوم توان ، ضرب،و ساده کردن ، تفریق و ...) را با مفهوم جدید پیوند می زنند تا قاعده ی مورد نظر را کشف کنند. اگر این امر توسط دانش آموزان اتفاق افتاد دیگر به راحتی از ذهن آنها خارج نخواهد شد و ماندگاری آن بسیار بیشتر از زمانی است که ما بصورت کلیشه ای این مطلب را ( حتی با اثبات توسط معلم) به آنها ارائه کرده ایم. به هر حال هدف فعالیت ها تولید دانش مورد نظر توسط فراگیر است البته در درسهایی که دانش رویه ای ریاضی تدریس می شود معمولاً فعالیت در آغاز درس کاربردی ندارد مثلاً تدریس جذر در کلاس سوم با فعالیت همراه نیست چون این دانش رویه ای باید از طرف معلم به فراگیر انتقال یابد.
طراحی فعالیت های آموزشی یک هنر است، وظیفه معلم در نظریات جدید یادگیری ، طراحی فعالیتی است که یادگیری را تسهیل کند، می توان به جای فعالیت های کتاب فعالیت دیگری را جایگزین کرد البته این اشکال وجود دارد که دانش آموزان ما دانسته های قبلی ناقص و بصورت منفک از یکدیگر است و این روند آموزش را دچار اختلال کرده و معلمان را به همان روشهای قدیمی سوق می دهد.
اما باید توجه داشت که شاید نتوان به طور کامل به اهداف مورد نظر کتاب های جدید رسید ولی در عین حال باید قدمهایی در تدریس برداشت و اثرات آن را در سالهای بعد در دانش آموزان دید به طور حتم کار با دانش آموزانی که در سال اول فعالیت ها و راهبردهای حل مسئله را به طور اصولی انجام داده و آموزش دیده اند ، به مراتب راحت تر از بقیه دانش آموزان است.
البته توجیه آموزگاران دوره ی ابتدایی و استفاده از روشهای بالا یک ضرورت انکارناپذیر است.
در طراحی یک فعالیت آموزشی، در دسترس بودن هدف، توجه به پیش نیازها ، توجه به شرایط کلاس و دانش آموز، طراحی مرحله ای فعالیت تا رسیدن به هدف مورد نظر و ... باید مورد توجه قرار گیرد.
گروه آموزشی ریاضی دوره راهنمایی تحصیلی
